Kurs na operatora cięcia gazowego 

Oferujemy kurs na palniki acetylenowo–tlenowe, plazmowe i elektryczne, które są jednymi z najpopularniejszych narzędzi wykorzystywanych do rozdzielania metali niskowęglowych i niskostopowych. W naszym ośrodku dowiesz się wszystkich niezbędnych informacji dotyczących pracy jako operator.  

Dla kogo przeznaczone jest nasze szkolenie? 

Dla wszystkich osób, które chciałyby zdobyć wiedzę teoretyczną oraz umiejętności praktyczne w temacie ręcznego cięcia gazowego. 

Jaki jest główny cel kursu? 

Praktyczne oraz teoretyczne przygotowanie kursantów do ręcznego cięcia gazowego płomieniem acetylenowo–tlenowym, plazmowym i elektrycznym. 

Podstawowe wymagania przed przystąpieniem do kursu 

Każdy uczestnik musi mieć ukończone 18 lat i posiadać minimum wykształcenie podstawowe. 

Szczegółowy program kursu 

Szkolenie obejmuje następujące zagadnienia tematyczne: 

• zasady BHP i PPOŻ przy cięciu gazowym, 
• podstawy teorii cięcia gazowego, 
• reduktory, 
• wyposażenie stanowiska operatora cięcia gazowego, 
• gazy techniczne do cięcia, 
• manometry, 
• palniki do cięcia gazowego, 
• butle do gazów technicznych z manometrem, 
• przewody gazów technicznych, 
• technologia cięcia gazowego, 
• półautomaty i automaty do cięcia gazowego, 
• oraz zajęcia praktyczne. 

Jak przebiega egzamin końcowy? 

Po szkoleniu odbędzie się egzamin wewnętrzny z zakresu nauki zdobytej podczas trwania programu. 

Uprawnienia uzyskiwane po ukończeniu kursu 

Uczestnicy, którzy pozytywnie zdali egzamin, otrzymują świadectwo ukończenia kursu oraz wszystkie niezbędne dokumenty pozwalające na pracę w zawodzie. 

Rodzaje cięć 

Cięcie gazowe polega na doprowadzeniu metalu do tzw. temperatury zapłonu. W kontakcie z palnikiem ulega on spaleniu, po czym ulatnia się w postaci tlenku metalu. Odpowiednio zaprojektowane palniki potrafią wymieszać konkretne proporcje gazu palnego z tlenem. Jako gaz palny wykorzystuje się materiały takie jak propan–butan i acetylen.  

Cięcie z acetylenem jest niezwykle efektywnym sposobem ze względu na właściwości osiągania wysokich temperatur. Jego dodatkową zaletą jest mobilność, wysoka jakość cięcia metali oraz opcja zmechanizowania procesów cięcia przy ich użyciu. Metoda ta jest wykorzystywana w wielu gałęziach przemysłu oraz m.in. w małych warsztatach lub wielkich halach produkcyjnych.  

Cięcia gazowego można używać do obróbki żeliwa, brązu, mosiądzu, stali oraz różnych stopów metali, a także do lutowania, podgrzewania czy opalania. Spawanie gazowe polega na podgrzaniu obrabianego materiału za pomocą płomienia do odpowiedniej temperatury, aby uległ on degradacji oraz zmienił stan skupienia. Dzięki temu możliwe jest trwałe zespolenie lub rozdzielenie stalowych elementów o grubości nawet 300 mm. Odpowiednio dobrany rodzaj palnika odpowiada za efekt i jakość cięcia. Mniejszy palnik to mniejszy strumień. To oznacza większą precyzję. Palniki wykorzystywane są do cięcia, a także do spawania. Jednak nie każdy metal nadaje się do obróbki tą metodą. Podatne metale to: brąz, mosiądz, żeliwo, żelazo, wolfram i tytan.  

Cięcie plazmowe ma na celu topienie i wyrzucanie metalu ze szczeliny cięcia za pomocą silnie skoncentrowanego łuku elektrycznego z dużą wartością energii kinetycznej, który jarzy się pomiędzy ciętym elementem a elektrodą nietopliwą. Plazma wytwarzana jest przez palnik. Przepuszczanie strumienia sprężonego gazu przez łuk elektryczny powoduje jonizację i przez duże zagęszczenie mocy wytwarza strumień. Dysza, która znajduje się w palniku skupia łuk plazmowy. Ścianki dyszy zostają schłodzone i powodują zwężenie kolumny. W tej metodzie wykorzystuje się wysoką temperaturę (10000÷30000K) w jądrze łuku plazmowego oraz niezwykle dużą prędkość strumienia. To sprawia, że materiał jest topiony i wydmuchiwany ze szczeliny. W tym sposobie często stosowanym gazem jest powietrze. W urządzeniach o większej mocy używa się przede wszystkim wodoru, argonu, dwutlenku węgla, azotu oraz mieszanek: argon–hel czy argon–wodór. Strumień plazmy może ciąć materiały, które przewodzą prąd elektryczny i są wykonane z miedzi, aluminium i jego stopów, mosiądzu, ze stali stopowych lub węglowych oraz żeliwa. 

Wyróżniamy poszczególne wady i zalety wykonywania cięć gazowych 

Zalety: 

• mały obszar wpływu cięcia, 
• dobra jakość powierzchni, 
• mała szczelina, 
• szybkie przebijanie, 
• prosta automatyzacja procesu, 
• zakres grubości cięcia – od 0,5 mm do 160 mm, 
• sprawne cięcie w pionie, 
• małe odkształcenia cieplne, 
• około 6 razy szybsza prędkość cięcia niż w przypadku cięć tlenowo–gazowych, 
• niewielki wpływ temperatury na element, 
• brak nadpalania materiałów cienkich. 

Wady: 

• zmiany w obszarze wpływu cięcia, 
• hałas (nie dotyczy cięcia pod wodą), 
• silne promieniowanie UV, 
• utrudnienia w utrzymaniu prostopadłości krawędzi, 
• wysoka ilość dymów i gazów, które są szkodliwe dla zdrowia. 

 
W razie pytań związanych z kursem, zachęcamy do kontaktu!