Charakterystyka wybranych procesów nierozłącznego spajania materiałów: zgrzewanie i lutowanie
Większość produktów, począwszy od nieskomplikowanych zabawek, przez zaawansowane układy elektroniczne, a na wielkogabarytowym sprzęcie skończywszy, zawiera w sobie połączenia materiałowe. Dzięki spojeniom, często różnych materiałów, przedmioty mogą spełniać swoją funkcję użytkową. Niniejszy artykuł pozwoli nam zapoznać się z wybranymi metodami spajania, tj. zgrzewanie i lutowanie.
Technologie procesów łączenia materiałów
Spajanie opiera się o łączenie różnych elementów materiałowych w konstrukcyjną całość. W ramach tego działania mogą powstać połączenia rozłączne i nierozłączne. Spojenia rozłączne cechują się możliwością rozmontowania (demontaż nie powoduje uszkodzeń materiałów lub łączników). Wśród połączeń rozłącznych, można wyodrębnić następujące ich rodzaje:
- wciskowe,
- wpustowe,
- wielowypustowe,
- klinowe,
- kółkowe,
- Sworzniowe,
- gwintowe.
Z kolei, cechą połączeń nierozłącznych jest fakt, iż nie można rozdzielić poszczególnych komponentów składowych połączenia bez uszczerbku konstrukcyjnego dla nich samych. Dotyczy to zarówno elementów łączonych, jak i elementu łączącego. Natomiast, w obrębie procesów związanych z tworzeniem połączeń nierozłącznych, wyróżnia się takie grupy jak: spawanie, zgrzewanie, lutowanie, klejenie i nitowanie.
Krótko i zwięźle o spawaniu, klejeniu i nitowaniu
Najkrócej rzecz ujmując, spawanie polega na łączeniu elementów, w drodze ich nagrzania i uzyskania stopnienia w miejscu połączenia. Odbywa się to z dodatkiem lub bez dodatku spoiwa. Jeśli chodzi o klejenie, wiąże się ono z umieszczeniem warstwy kleju, czyli niemetalicznej substancji o właściwościach adhezyjnych (zapewniających przyleganie i przyczepność), pomiędzy powierzchniami łączonymi. Rodzaj kleju często decyduje o wytrzymałości, niezawodności i trwałości złącza, tj. o odporności połączenia na działanie wysokiej temperatury oraz jego sprężystości. Nitowanie to tworzenie złącz nitowych przy pomocy tzw. nitów, na zimno lub na gorąco. Ten rodzaj technologii opiera się o działanie mechaniczne i wykorzystuje siłę tarcia oraz właściwości geometrii poszczególnych elementów mającego powstać złącza. Jednakże, w niniejszym artykule, skoncentrujemy się na zgrzewaniu i lutowaniu.
Zgrzewanie
W przypadku zgrzewania, spajanie materiałów odbywa się na drodze doprowadzenia energii cieplnej oraz przyłożenia siły docisku. Ten proces nie wykorzystuje spoiwa. W zgrzewaniu, w miejscu styku powierzchni materiałów, strefy uplastyczniają się, niekiedy nawet do stanu ciekłego. Siła docisku to czynnik decydujący o uzyskaniu odpowiedniego połączenia. Metody zgrzewania różnią się między sobą i te różnice sprowadzają się m.in. do rodzaju wykorzystanej energii, sposobu jej doprowadzenia w miejsce łączenia oraz sposobu wywierania nacisku.
Metody zgrzewania
Wśród metod zgrzewania wyróżniają się szczególnie:
- zgrzewanie elektryczne oporowe angażuje łączone elementy do obwodu elektrycznego; w oparciu o prawo Joule’a-Lenza, wytwarzane na skutek przepływu prądu ciepło, kumuluje się w miejscach o najwyższej oporności elektrycznej; najlepsze efekty są do uzyskania przy wysokim natężeniu prądu i krótkim czasie jego przepływu,
- zgrzewanie elektryczne doczołowe, w tej technice zgrzewania, połączenie powstaje na skutek wywarcia nacisku na materiały przyłożone do siebie czołowo oraz nagrzania miejsca styku prądem,
- zgrzewanie dyfuzyjne charakteryzuje się stałym stanem skupienia materiałów w czasie trwania procesu – materiał zostaje ocieplony do temperatury niższej niż wartość jego solidusu; to zgrzewanie wykorzystuje adhezję i dyfuzję (rozproszenie i przemieszanie się różnych cząsteczek); prowadzi się je w komorach próżniowych, bądź w warunkach atmosfery ochronnej,
- zgrzewanie wybuchowe – tutaj połączenie elementów jest powodowane zarówno przez siłę docisku, przyłożoną w sposób dynamiczny do łączonych elementów, jak i miejscową eksplozję materiału wybuchowego,
- zgrzewanie tarciowe i zgrzewanie zgniotowe – wzajemne pocierające się materiały wytwarzają ciepło na ich styku; proces warunkują dwa czynniki: temperatura niższa niż solidus materiałów oraz dyfuzja cząsteczek,
- zgrzewanie ultradźwiękowe – połączenie elementów następuje w drodze uzyskania drgań mechanicznych o danej amplitudzie i częstotliwości oraz w wyniku nacisku i otrzymanej w ten sposób energii cieplnej; w tej metodzie zastosowanie ma przetwornik energii elektrycznej na mechaniczną oraz tzw. trzpień drgający (umożliwia ukierunkowanie drgań na łączone elementy),
Lutowanie
Lutowanie charakteryzuje się tym, iż połączenie materiałów następuje pod wpływem energii cieplnej, z zachowaniem stanu stałego tych materiałów oraz z wykorzystaniem metalowego spoiwa, tzw. lutu. Topnienie lutowia musi następować w temperaturze niższej od temperatury lutowanych elementów, najczęściej metalowych lub ceramicznych. Lut zwilża powierzchnie materiałów, rozchodzi się po nich oraz wnika w ich pory. Po wystygnięciu, okazuje się, że w miejscu połączenia powstały wiązania międzycząsteczkowe (na drodze adsorpcji, różnokierunkowej dyfuzji, a także tworzenia faz międzymetalicznych).
Rodzaje i metody lutowania
Rodzaje procesu lutowania to:
- miękkie – spoiwo ma temperaturę topnienia do 450 stopni Celsjusza,
- twarde – spoiwo ma temperaturę topnienia ponad 450 stopni Celsjusza,
- wysokotemperaturowe – spoiwo ma temperaturę ponad 1000 stopni Celsjusza.
Znane metody lutowań to:
- za pomocą lutownicy, dedykowanego lutowaniu narzędzia,
- piecowe, przeprowadzane w warunkach próżniowych, w atmosferze gazów obojętnych lub odtleniających, bądź z wykorzystaniem topników (związki redukujące udział substancji niemetalicznych z powierzchni elementów),
- kąpielowe, w kąpielach topnikowych, solonych, upłynnionych lutach,
- indukcyjne, wykorzystuje rodzaj nagrzewania indukcyjnego,
- płomieniowe – metodą nagrzewania złącza jest tutaj płomień gazowy,
- mikrofalowe – wykorzystuje technologię mikrofali jako źródło ciepła,
- strumieniem gorących gazów, przeprowadzane z użyciem palników gazowych, lamp i dmuchawek lutowniczych
- elektryczne oporowe i indukcyjne.
Podsumowanie metod spajania
Spajanie materiałów to dziedzina, którą, interesują się zarówno nauka, technika, jak i biznes (przemysł). Różne środowiska rozwijają ją i współpracują ze sobą w celu maksymalizacji opłacalności, efektywności procesów i jakości połączeń. Wspomniane opłacalność, efektywność i jakość w omawianym zakresie, przekładają się na produkty i ich wartość dla odbiorców i konsumentów.